zaterdag 14 december

De dag begint met een heerlijk ontbijt. Er komt een man, in een jurk, aan onze tafel zitten. Blijkt het na een kwartiertje gewoon een Hollander te zijn. Gelukkig hebben we geen genante opmerkingen gemaakt over zijn verschijning. Dit is een hotel vol verrassingen...
Om half 11 installeren we ons op een ligbed bij het zwembad. In de verte doemt het hoogste gebouw ter wereld op uit de mist. Dat noemen we nog eens een uitzicht. Het is heet op het dakterras, ik raak al snel oververhit. Hendrik zwemt onverstoorbaar zijn korte baantjes.
Net voordat ik begin te sissen van de hitte, breken we op. De kamer is ondertussen schoongemaakt. Om half drie staat de bus voor de deur. We gaan op pad voor een citytrip met aansluitend een diner cruise op een dhow. De dhows zijn traditionele houten boten die vroeger gebruikt werden voor het vervoeren van vracht.
De tour begint met een rit over The Palm Jumeirah. Deze palm is een schiereiland wat met een lange weg, via de stam, met het vasteland is verbonden De zeventien palmbladeren staan volgebouwd met woonhuizen in traditioneel ontwerp. Deze complexen waren in 72 uur verkocht.
Op de kop van de palm staat het grootste hotel ter wereld. Hotel Atlantis heeft 1539 kamers en suites. Het heeft een groot aantal onderwaterattracties zodat het zijn naam eer aan doet. O.a. een waterpark en een giga aquarium waar zelfs een haai rondzwemt. Natuurlijk zouden we graag een kijkje genomen hebben in dit luxe optrekje maar helaas moeten we het met een blik op de buitenkant doen. Het hotel staat te schitteren in de zon en levert mooie plaatjes op.
We rijden verder naar Jumeirah Beach van waar we een prachtig zicht hebben op een ander beroemd hotel. Het Burj Al Harab hotel gebouwd in de vorm van het gebolde zeil van een schip. Het gebouw is 321 meter hoog en staat op een kunstmatig eiland. Het is het hoogste hotel ter wereld. De suites hebben allemaal twee verdiepingen en zijn 170 tot 780 vierkante meters groot. De prijzen per nacht zijn voor een gewone Hollander niet te betalen. Maar ach, zo blijft er altijd iets over om van te dromen...
We vervolgen onze weg. De Jumeirah moskee is onze volgende stop. De mooiste moskee van het emiraat. Slechts enkele uren per week geopend voor niet- moslims. We mogen hem alleen van de buitenkant bewonderen. De buitenkant is ook niet te versmaden. De moskee is opgetrokken uit ivoorkleurig kalksteen en heeft mooie filigraan versieringen.
Verder gaan we weer. Het Dubaimuseum geeft ons een kijkje in de geschiedenis van dit land. Het museum is gehuisvest in een eeuwenoud fort. Het is een vierkant complex opgetrokken uit lemen bakstenen en koraalblokken. Op de binnenplaats scheren de zwaluwen ons luidruchtig boven het hoofd. Dus hier gaan die kleine druktemakers heen bij het invallen van de herfst! Ze hadden geen mooiere bestemming uit kunnen kiezen.
Inmiddels is het donker geworden. Dat gaat hier razendsnel. We schieten de kruidensoek in. De jute zakken met kruiden en specerijen staan hoog opgestapeld, de handelaren doen hun best ons iets aan te smeren. We zijn sterk en trappen er niet in, en verder gaan we weer...
Bij de opstapplaats van de abra’s, de traditionele platte veerbootjes, stappen we op een abra. High van de dieseldampen bereiken we de overkant van de Creek. We bezoeken de goudsoek. Honderden goudhandelaren hebben hier hun winkels. Hier is dus álles goud wat er blinkt. Prachtige sieraden te kust en te keur met of zonder edelstenen, het schittert ons allemaal tegemoet. Je zou er zware koppijn van krijgen.
Een eigenwijze mede ‘excursiesiste’, blijkt verdwenen. Ze wilde haar goud verkopen en verdween in de soek. We wachten en wachten en sterven ondertussen van de honger. Eindelijk duikt ze op en blijft onverstoorbaar onder de vernietigende blikken die haar worden toegeworpen. Wat een doos!
De dhow ligt al op ons te wachten. De kerstboom knippert ons een vrolijk welkom toe. Die arabieren hebben geen sjoege van kerst maar versieren nog uitbundiger dan de doorsnee Europeaan.
Enfin, het eten is overheerlijk, het uitzicht op de skyline van de stad is geweldig, dus wat wil een mens nog meer. De dieselmotor veroorzaakt zoveel trillingen dat ik alle geluiden vervormd hoor. Het lijkt alsof Tineke Schouten permanent nieuw personeel voor kassa 3 oproept. Iedereen heeft vreemde Donald Duckstemmetjes. Komisch maar wel hinderlijk.
Rond elf uur keren we terug in het hotel nadat we eerst bij de nachtwinkel 9 liter water hebben ingeslagen voor het bizarre bedrag van 1 euro 90. Over koopjes gesproken....