vrijdag de dertiende

Om 8 uur in de morgen hangen we, in een Boeiing 737, boven Dubai Airport. De temperatuur bedraagt 20 graden, het is onbewolkt en er waait een bescheiden windje. Alle ingrediënten voor een top vakantie. We zien de meest futuristische gebouwen, stranden, witte moskeeën en een heleboel woestijnzand. De piloot trakteert ons op een zachte landing.
Het kamerbrede tapijt in de slurf leert ons dat dit niet zomaar een luchthaven is. Luxe en glamour op de bovenverdiepingen, marmer beneden. Mannen in witte ‘jurken’, controleren de paspoorten en stempelen een 30 dagenvisum in het paspoort. Camera’s zetten je op de foto zodat men precies weet wie er in het land bivakkeert.
De transferbus laveert door de stad, het is niet druk want het is vrijdag, de vrije dag van de inwoners van de Arabische Emiraten waar Dubai onderdeel van is.
We arriveren in het Savoyhotel. Stemmen, dromend van een witte kerstmis, schallen ons tegemoet. De lobby is uitbundig versierd met blauwe en zilveren kerstversiering. Sneeuwkristallen schitteren op ramen en deuren. We moeten er om grinniken, kerstversiering leek nog nooit zo misplaatst.
De incheck verloopt razendsnel en voor we het weten zitten we op de kamer. Een kamer met badkamer, keuken, zithoek en slaapgedeelte, in Dubai is alles groot, groter, grootst. We ploffen op het bed. Na een doorwaakte nacht, met slechts een paar uur slaap, zijn we toe aan een dutje.
Om 14.00 uur snel naar de lobby voor een praatje met de reisleidster ter plekke. Een ware spraakwaterval stroomt onze oren binnen. We boeken drie excursies. Zaterdag een stadstour met boottocht en diner op de Creek. De Creek is de zeearm van de Perzische Golf, die 14 km landinwaarts stroomt en het oude Dubay scheidt van het moderne gedeelte. Maandag een dagexcursie naar Oman en woensdag een dagexcursie naar Abu Dhabi. Hebben we toch 3 van de 7 emiraten gehad, terwijl we een ander emiraat dwars doorkruisen om in Oman te komen. De tussenliggende dagen gaan we met metro en te voet de rest van de stad verkennen.
Tijd voor een verkenningstocht. We gaan de stad in. Het is aangenaam warm. We lopen richting the Creek. Het is bedrijvig op het water. Watertaxi’s varen af en aan. De uitlaatgassen van de dieselmotoren dringen onze neusgaten binnen. Mannen vissen op de kade met slechts een lijntje sim met losse haken. Hun armen bewegen loom op en neer. De skyline is indrukwekkend. Vliegtuigen van Emirates trekken hun sporen in de blauwe lucht. We staan opeens voor de oude textielsouk en storten ons in de mierenhoop. Smalle drukke straatjes met winkeltjes en naaiateliertjes. De verkopers schreeuwen om aandacht. Ze trekken ons aan de arm en duwen ons hun koopwaar onder de neus. Stug ‘no’-roepend, vervolgen we onze weg. De straatjes zijn een lust voor het oog met prachtige kleurrijke stoffen aan de gevels. Jute zakken met thee en kruiden staan uitgestald voor de winkeltjes, velen niet groter dan een flink uitgevallen kast. Het geurt er heerlijk: een mengelmoes van kruiden, tabak, bloemen en parfum.
Rond een uur of 6 valt de duisternis over de Creek. We lopen naar het hotel terug. Bij de 24 uurs supermarkt moet manlief natuurlijk even naar binnen. Van China, Afrika en Istanbul tot de Dominicaanse Republiek en nu Dubai hebben we supermarkten bezocht. Hij doet niets liever... Na een pitstop bij de Mac, waar we voor 8 euro twee complete menu’s scoren, vallen we doodmoe de lobby binnen waar ‘ze’ nog steeds dromen van een witte kerst. Snel naar boven. Morgen weer een dag... dit was een prachtige vrijdag de dertiende!